Food

พูดถึงอาหารจีนทุกคนอาจจะนึกถึงขนมจีบ ติ่มซำ แต่วันนี้เราจะพาไปทานอาหารจีนจัดหนักจัดเต็มยกเซตมาทั้งขบวนที่ห้องอาหารจีนหลินฟ้า โรงแรมสุโกศล พญาไท อีกหนึ่งโรงแรมระดับ 5 ดาวที่เป็นรู้จักกันดีของกรุงเทพมหานคร ทั้งในเรื่องของห้องพัก การบริการ และห้องอาหารที่ปรุงรสชาติได้เป็นที่ยอมรับมานานกว่า 30 ปี จากกลุ่มลูกค้าทั่วไป ไปจนถึงดารานักแสดงและนักการเมือง ที่เดินทางมาทานอาหารที่ห้องอาหารแห่งนี้ “ห้องอาหารจีนหลินฟ้าตำนานความอร่อยกว่า 3 ทศวรรษในย่านพญาไท” เมื่อเดินทางเข้ามาภายในทุกคนจะพบกับกลิ่นอายความเป็นประเทศจีน

จากซัวเถาโล้สำเภามาแบบเสื่อผืนหมอนใบ บุ้นแซ แซ่ลิ้ม เจ้าของสูตรลูกชิ้นปลาเต้นได้ ส่งไม้ต่อมายังรุ่นลูกคือตั่ว-พรพิมล บริบูรณ์ชัยศิริ ที่ยังคงรักษาคุณภาพและเคล็ดลับการทำลูกชิ้นปลาให้เนื้อแน่น กรอบ เด้งราวเต้นได้ กว่า 68 ปี ในตรอกเล็กๆ บนถนนทรงวาด ร้านลิ้มเล่าซาคึกคักไปด้วยลูกค้าขาประจำ บ้างอุดหนุนมาตั้งแต่รุ่นพ่อ จนตอนนี้หอบลูกจูงหลานมากินด้วย รสชาติกลมกล่อมคงเส้นคงวาทำให้กูรูนักชิมจากหลายสำนักต่างแวะเวียนมาให้รางวัลการันตีความอร่อย จนล่าสุดได้รางวัล ‘Michelin

ตำรับขาหมูของเจ้ติ๋ม บุคคโล คือใส่ใจ “วัตถุดิบ” และ “ความสด สะอาด” มาเป็นอันดับ 1 เจ้ติ๋มรับรองว่าตั้งแต่ปี 2545 ถึงเดี๋ยวนี้ขาหมูที่สั่งมาขาย เลือกเฉพาะที่สด เผาไฟ ขูดล้างเป็นอย่างดี ได้มาแล้วล้างซ้ำอีกหลายครั้งจนมั่นใจว่าสะอาดแน่นอน “จริงๆ ไม่มีสูตรอะไรพิเศษ แค่ปรุงตามรสชาติที่ชอบของเราเอง ก่อนต้มขาหมูก็เลาะมันใต้หนังบางส่วนออก

ก๋วยเตี๋ยวเรือหม้อไฟ ร้านก๋วยเตี๋ยวเรือร้อยล้านพิษณุโลก รสเด็ดอร่อยแบบไม่ต้องปรุง มีทั้งลูกชิ้นเอ็นหมู หมูตุ๋น ตีนไก่ตุ๋น หมูหมัก ตับ ไข่มะตูม ใส่มาในหม้อไฟจนล้นหม้อ น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเรือที่หอมกลมกล่อมด้วยเครื่องเทศกว่า 20 ชนิด เรียกได้ว่าเข้มข้นถูกคอแน่นอน และเสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มรสชาติจี๊ดจ้าดไม่ต้องปรุงเพิ่ม หลังเปิดได้เพียง 3 เดือน ผลตอบรับดีเกินคาด ก๋วยเตี๋ยวเรือร้านนี้เพิ่งเปิดให้บริการมาได้เพียงไม่กี่เดือน

ร้านหมูสะเต๊ะเจ้าดังย่านท่าดินแดง ที่มีเตาย่างยาวตั้งแต่ 2 เมตรกว่าไปจนถึง 4 เมตร คนย่างยืนประกบสองฝั่งเรียงรายแต่เช้ายันค่ำ ลองคิดดูว่าจะขายดีแค่ไหน แม้ไม่ใช่หมูสะเต๊ะเจ้าแรกในท่าดินแดง แต่ด้วยสูตรเด็ดเคล็ดลับและวัตถุดิบเปี่ยมคุณภาพทำให้ตี๋หมูสเต๊ะเป็นที่รู้จักและบอกต่อปากต่อปาก ว่าเนื้อหมูนุ่ม ชุ่ม ฉ่ำ ด้วยคัดสรรเฉพาะสันนอกเส้นกลางๆ ไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป หั่นชิ้นสวยพอดีไม้ มีสูตรลับในการหมักหมูที่ไม่เปิดเผย แค่รู้กันว่าหมักและเสียบไม้ไว้ข้ามคืน ก่อนนำมาย่างด้วยถ่านโกงกางอัดแท่ง ทำให้ไฟร้อนสม่ำเสมอ

มีกับข้าวอร่อยสำรับหนึ่งที่คนภูเก็ตภาคภูมิใจว่าเป็นอาหารปุ๊นเต่ (ท้องถิ่น) ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ เดิมนิยมทำกินครั้งละมากๆ ในงานเทศกาลสำคัญทั้งงานมงคลและอวมงคล ใช้หมูสามชั้นส่วนเนื้อพื้นท้องชิ้นโตๆ หมักและต้มเคี่ยวในน้ำปรุงรสเค็มนำหวานตาม เคี่ยวนานจนเนื้อหมูเปื่อย และหนังหมูซึมซับเอาสีและรสน้ำปรุงเข้าไปจนมันวาวนุ่มนิ่ม ลักษณะเป็นอาหารที่มีน้ำขลุกขลิก เรียกว่า “หมูฮ้อง” จากการประมวลความรู้ในเอกสารและอินเตอร์เน็ต หมูฮ้องเป็นอาหารฮกเกี้ยนที่ไปโด่งดังที่เซี่ยงไฮ้ในชื่อ Hong Shao Rou (ขณะที่คนฮกเกี้ยนเรียก Kong Bak

ถ้าจะพูดถึงก๋วยเตี๋ยวหมูต้มยำ วัตถุดิบที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ “หมูบะช่อ” ร้านที่จะแนะนำอยู่ริมถนนจรัญสนิทวงศ์ ใกล้ปากซอย 49 ถ้ามาจากแยกปิ่นเกล้าจะอยู่ทางซ้ายมือ เป็นร้านตึกแถวขนาด1คูหาเขียนชื่อร้านว่า “ลุงกับป้า” เปิดขายตั้งแต่ช่วง 4 โมงเย็นจนถึงตี 3 โดยเฉพาะช่วงดึกๆจะเห็นคนต่อคิวยาวเหยียดจนทางร้านต้องวางเก้าอี้เรียงเป็นแถวให้ลูกค้านั่งจองคิว และจะมีคนมาจดเมนูที่ลูกค้าต้องการ เมื่อโต๊ะข้างในว่างก็จะให้ลูกค้าเข้าไปนั่งในร้านแล้วรอกินได้เลย ร้านลุงกับป้า “ก๋วยเตี๋ยวต้มยำหมูบะช่อ” เป็นสูตรเด็ดที่คิดขึ้นมาเอง และทำกินกันในครอบครัวที่แต่เดิมอาศัยอยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

มงคลชัย๑ นี่เป็นร้านสาขาของข่าวมันไก่เจ้าดังจากเทเวศน์ ร้านแรกชื่อมงคลชัย ร้านนี้ที่ติวานนท์ชื่อ มงคลชัย๑ ร้านอยู่ไม่ไกลจากแยกแคราย อยู่ใกล้ซอยเรวดี ถ้ามาจากเกษตร เลี้ยวซ้ายเข้าถนนติวานนท์ไปทางอำเภอเมืองนนทบุรี ร้านจะอยู่ฝั่งขวาต้องยูเทิร์นแถวใต้สะพานใกล้ๆบิ๊กซีครับ ถ้าขับมาต้องเข้าไปจอดรถในซอยติวานนท์ 3 โดยรวมค่อนข้างประทับใจ ข้าวมันหุงได้แห้งดีครับ รสก็ เค็มมันกำลังดี ข้าวไม่แข็งไม่และ สำหรับไก่ เนื้อจะนุ่มๆ แต่แน่น

ร้านเกี๊ยวสไตล์หว่องตั้งอยู่ที่ทางเข้าท่าเรือสี่พระยา ข้างศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้ อยู่ไม่ไกลจาก Warehouse 30 และย่านครีเอทีฟอย่างเจริญกรุง จากไอเดียวาดฝันของอดีตสาวพนักงานโรงแรม รอยัล ออร์คิด เชอราตัน ที่ตั้งอยู่ติดร้านและเล็งทำเลนี้ไว้สักพักใหญ่ เพราะตั้งใจจะเปิดร้านไอศกรีมเล็กๆ ของตัวเอง แม้ตรงนี้จะเป็นพื้นที่ปราบเซียน เพราะทำเลก็ไม่ค่อยจะดีนัก แถมยังลับตาคน เพราะมีป้อมศูนย์บริการท่องเที่ยวบังหน้าร้าน แต่นี่ก็ไม่ได้ทำให้ความมุ่งมั่นตั้งใจของเธอลดลงแม้แต่น้อย จนกระทั่งเธอเล่าไอเดียร้านให้เจ้าของโรงแรมใจอ่อนและยอมให้เช่าพื้นที่มุมกำแพงโรงแรมเพื่อเป็นที่ตั้ง COCOIC